Parksons Bimari ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਮਾਰਗ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਣੂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਦਵਾਈ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹਨ

Parksons Bimari: ਵਿਗਿਆਨੀ ਦਿਮਾਗੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਪਾਰਕਿੰਸਨ ਰੋਗ ਦੀ ਰੋਕਥਾਮ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਵੱਲ ਵਧ ਰਹੇ ਹਨ। ਯੂਕੇ ਦੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ਼ ਬਾਥ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਟੀਮ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਣੂ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਪਾਰਕਿੰਸਨ’ਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ ਸੰਭਵ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਘਾਤਕ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਦਵਾਈ ਬਣਾ ਕੇ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਜਰਨਲ ਆਫ ਮੋਲੇਕਿਊਲਰ ਬਾਇਓਲੋਜੀ ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਏ ਹਨ। ਬਾਥ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਜੋਡੀ ਮੇਸਨ ਅਤੇ ਅਧਿਐਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਜੋਡੀ ਮੇਸਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਹੈ, ਇਸ ਅਣੂ ਵਿੱਚ ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਹੈ।

(Parksons Bimari)

ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਪਲਬਧ ਦਵਾਈਆਂ ਸਿਰਫ਼ ਪਾਰਕਿੰਸਨ’ਸ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੀ ਦਵਾਈ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਠੀਕ ਹੋ ਸਕੇ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਪਾਰਕਿੰਸਨ ਰੋਗ ਵਿੱਚ ਸਰੀਰ ਦੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਝਟਕੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਨਾਲ ਤੁਰਨਾ ਅਤੇ ਸੰਤੁਲਨ ਬਣਾਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 10 ਮਿਲੀਅਨ ਲੋਕ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹਨ।

ਇੱਕ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਮੁਤਾਬਕ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 5.6 ਲੱਖ ਦੇ ਕਰੀਬ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਉਮਰ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ 60 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਮਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ? (Parksons Bimari)

ਦਰਅਸਲ, ਪਾਰਕਿੰਸਨ’ਸ ਰੋਗ ਵਿੱਚ, ਮਨੁੱਖੀ ਕੋਸ਼ਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖਾਸ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਗਲਤ ਫੋਲਡ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਯਾਨੀ ਗਲਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਮਰੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦਾ ਕੰਮ ਵਿਗੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਅਲਫ਼ਾ-ਐਸ ਯਾਨੀ ਅਲਫ਼ਾ-ਸਿਨੁਕਲੀਨ ਮਨੁੱਖੀ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਿਸਫੋਲਡਿੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਹ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੇਵੀ ਬਾਡੀਜ਼ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਅਲਫ਼ਾ-ਸਿਨੁਕਲੀਨ ਇਕੱਠਾ ਡੋਪਾਮਾਈਨ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਦੇ ਸੈੱਲਾਂ ਲਈ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਇਸ ਕਾਰਨ ਡੋਪਾਮਾਈਨ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਵਿਚ ਕਮੀ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪਾਰਕਿੰਸਨ ਰੋਗ ਦੇ ਲੱਛਣ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਦਿਮਾਗ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਭੇਜੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸੰਕੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਗੜਬੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਪੀੜਤ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿੱਚ ਕੰਬਣੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਅਧਿਐਨ ਕਿਵੇਂ ਹੋਇਆ? (Parksons Bimari)

ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਵਿੱਚ, ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਅਲਫ਼ਾ-ਸਾਈਨੁਕਲੀਨ-ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਨਿਊਰੋਡੀਜਨਰੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਡੀਟੌਕਸੀਫਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਪਟਾਇਡ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਅਲਫ਼ਾ-ਸਿਨੁਕਲੀਨ ਦੇ ‘ਗਲਤ ਫੋਲਡਿੰਗ’ ਨੂੰ ਰੋਕ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਨਵੇਂ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ 4554 ਡਬਲਯੂ ਨੂੰ ਸੋਧਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਅਣੂ ਦੇ ਨਵੇਂ ਰੂਪ, 4654 (N6A) ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਅਮੀਨੋ ਐਸਿਡ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਦੋ ਸੋਧਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੋਧਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਸਨੂੰ ਹੋਰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਅਲਫ਼ਾ-ਸਿਨੁਕਲੀਨ ਦੀ ਗਲਤ ਫੋਲਡਿੰਗ ਇਕੱਤਰਤਾ ਅਤੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇਪਣ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਆਈ। ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਦੌਰਾਨ ਇਹ ਆਧੁਨਿਕ ਅਣੂ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਵੀ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸਾਲ ਲੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ।

(Parksons Bimari)